De Heemsteedse Reddingsbrigade is op 4 september 1919 opgericht. En wel door enkele mensen die wilden proberen om het aantal verdrinkingsgevallen te verminderen. Dit aantal was erg hoog, omdat veel mensen nog niet konden zwemmen.
Medewerking werd verleend door de Bondsconsul, de voorzitter van de Haarlemse Reddingsbrigade en door enkele doktoren die voor de vereiste voorlichting zorgden. En zo kon het gebeuren dat de Heemsteedse Reddingsbrigade ontstond uit een groep leden die zich afsplitste van H.P.C, de Heemsteedse Zwem- en Polo club.
Het lidmaatschap kostte toen nog maar 1 gulden en de eerste tijd hadden we nog maar 35 leden. Dat er zo weinig leden waren, kwam voornamelijk doordat je minstens 14 jaar moest zijn om lid te kunnen worden. Later werd dit verlaagd tot 6 jaar.
In 1939 kregen we de naam Eerste Hulpbrigade, omdat er steeds meer EHBO'ers lid werden, maar na een paar jaar kwam er een aparte Reddingsbrigade en EHBO vereniging. Reddingsbrigades kwamen toen alleen nog maar in grote, oude plaatsen voor.
We oefenden in de zwemvijvers bij de Van Merlenvaart, 1 keer per week een apart uur voor de jongens en een apart uur voor de meisjes. Ook werd er in het toenmalige Stoop's bad geoefend, wat eigenlijk te ver weg lag en later in het Sportfondsenbad in Haarlem als gast van de Haarlemse Reddingsbrigade. En er werd lesgegeven in theorie en in EHBO.
Ze hadden toen andere diploma's nl.: A,B,C,(instructeursdiploma), jeugdbrevet, brigadediploma, 300 en 600 meter gekleed zwemmen. Later kwamen de strandwachtdiploma's. Als hulp- en reddingsmiddelen hadden we bordjes, een houten pop verzwaard met lood, jojo's (klossen van hout), bal, ijshaken en ijsladders en been-en armspalken.
Als er ijs lag zorgde de Reddingsbrigade voor een ijswacht, welke o.a. een ijsladder bij zich had. Ook hadden we een EHBO-huisje om nog meer hulp te kunnen verlenen, de spullen werden echter gestolen en vernield, dus bleef het huisje niet al te lang staan.
Activiteiten werden niet al te veel georganiseerd, een keer per jaar een zwemfeest met demonstraties, later kwamen daar de onderlinge wedstrijden, de zeeprestatietochten en een jaarlijks uitstapje bij. Als bondsactiviteiten waren er de Nederlandse kampioenschappen voor zwemmend redden en de districtswedstrijden. En in die tijd was de prestatietocht in Nijmegen nog in het Maas-Waalkanaal. De activiteiten hadden altijd te maken met het zwemmen, op een feestavond na. Tijdens de diverse activiteiten zijn ook een aantal clubliederen ontstaan, deze vind je hier.
Een clubblad hebben we pas de laatste 28 jaar. Vroeger schreven we in de "Brigade", het maandblad van de KNBRD. Er is een erg groot verschil hoe het eerste lustrum gevierd werd, vergeleken met dit 85-jarig jubileum. Toen was er nl. een onderlinge verloting met als prijzen o.a. wild en slachtvee. En daarbij vieren we het nu het hele jaar door en toen alleen in de maand september.
Na de oorlog was er een inzinking in het brigadebestaan, met hulp van velen is de brigade van zijn ondergang gered. Nu zijn we gegroeid tot een brigade met ongeveer 250 leden.